Hallo jongens, wat vliegt de tijd. Ik sta daar overwegend positief tegenover. Voornamelijk omdat de zomer opeens op het punt van beginnen staat, terwijl het voor mijn gevoel twee dagen geleden nog koud, nat en grijs winterweer was (oh, wacht). Het voelt als de dag van gisteren dat we de kerstboom bij het grofvuil zetten, maar inmiddels hangen er alweer groene baby-aardbeitjes aan de plantjes op mijn terras; over een paar dagen kunnen de eersten geplukt.
Wat ik minder leuk vind, is dat het soms voelt alsof de dagen - soms zelfs hele weken - me ontglippen. Dat ze voorbij gaan zonder dat er iets gebeurt, zonder dat ze iets bijdragen aan mijn levensvreugde dan wel -ervaring. Dinsdag vroeg een collega mij wat ik het weekend daarvoor had gedaan. Ik kon het niet meer bedenken. Gelukkig zie ik, als ik door mijn agenda blader, dat er in de eerste helft van 2015 best wel wat gebeurd is.
We aten een fantastisch sterrendiner bij De Posthoorn in Monnickendam, waarna mijn geliefde voor twee maanden naar Londen vertrok. Daar ging ik twee keer een weekend op bezoek. Met een fantastisch team werden we (gedeeld) eerste bij de pubquiz. Ik schilderde muren en een plafond wit in het nieuwe grotemensenhuis van een vriendin. Ik deed een schrijfcursus van 15 weken en een wijncursus van 4. Er waren promotie- en verjaardagsfeestjes. Boer zoekt vrouw en Wie is de mol op televisie. Moestuintjes van Albert Heijn die bij mij een liefdevol thuis vonden. Lunches, koffiedates, bioscoopbezoekjes (maar van alledrie eigenlijk te weinig). Heel veel dinertjes met wijnarrangementen, een wijn- en een whiskyproeverij (bij die laatste was ik slechts notulist). Ik liep een beetje hard en deed een beetje yoga (maar van allebei eigenlijk te weinig). Er was een heerlijk kneuterig weekend met de schoonfamilie in België. Mijn geliefde promoveerde. We kookten bij De Librije. De Weber werd ingewijd. Game of Thrones begon (maar is ook alweer bijna afgelopen). Mijn oma werd 90 jaar. Ik ging twee keer naar London Calling: één keer binnen en één keer buiten. Er waren hamburgers en er was bier.
Dus zo erg is het allemaal heus niet: er gebeurt genoeg. En dan heb ik nog niet eens alles opgenoemd. En alleen nog maar de leuke dingen. Wat ik erg vind, is dat ik écht mijn agenda erbij moest pakken om bovenstaande opsomming te maken.
Het is tijd voor een lesje bewustwording. Een poosje geleden maakte ik op dit blog elke week een lijstje van de dingen die ik had gedaan, gedacht of gekregen. Laatst las ik al die lijstjes terug, en ik kon me ieder punt nog heel helder voor de geest halen. Ik wil die lijstjes weer. Om de tijd even bij z'n lurven en kladden te grijpen. Stilstaan. Bewust zijn. En zodat ik voortaan wel aan mijn collega's kan vertellen wat ik in het weekend heb gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten