zondag 4 november 2012

Wat ik geleerd heb over schrijven (en mezelf)

Zo lang als het internet bestaat, heb ik een weblog gehad. Toch ben ik nooit een fanatieke blogger geweest. Meestal hield ik het na een paar weken stukjes schrijven alweer voor gezien en verscheen er daarna slechts sporadisch een brainwave op mijn blog. Met linesonpalms.nl was ik vastberaden het anders te doen. Maar na ruim een jaar kan ook dat onderkomen me niet meer bekoren. Ik heb geleerd dat ik teveel tijd stop in de lay-out van mijn blog, waardoor het schrijven van stukjes op de achtergrond raakt. En zo leerde ik de afgelopen jaren nog een aantal dingen over schrijven en hoe dat (niet) werkt bij mij.

1. Ik ben een luie schrijver geweest. Ik dacht dat de stukjes zich vanzelf wel zouden schrijven op de momenten dat ik inspiratie had. Dat klopt ook wel, maar in de praktijk werkt het maar één keer in de twee maanden zo. Dat je weet waar je over wilt schrijven, achter de laptop kruipt en er zonder moeite een blogpost uit je vingers rolt. Ik heb geleerd dat ik er echt voor moet gaan zitten, ook als ik nog niet precies weet wat ik schrijven wil. Als ik tijd inruim om te schrijven, dan komen de stukjes vanzelf. Misschien niet altijd van de meest hoogstaande kwaliteit, maar ik leer mezelf in eerste instantie aan dat kwantiteit boven kwaliteit gaat. Er moet gewoon geschreven worden!

2. Als ik een idee heb voor een blogpost, moet ik dat direct ergens opschrijven. Het liefst zelfs meteen helemaal uittypen op de computer. Vaak bedenk ik dingen op de fiets, of onder de douche. Opschrijven is dan natuurlijk lastig, maar zodra ik ben opgedroogd of afgestapt moet ik mijn idee meteen noteren. Hoe langer het in mijn hoofd blijft zitten, hoe stommer het idee wordt. Hoe langer ik erover blijf malen, hoe meer het - voor mijn gevoel - aan kracht verliest. Meteen noteren en uitwerken dus, die inspiratie.

3. In het verleden schreef ik over alles wat los en vast zat. Recensies van boeken, films en concerten, recepten, beschrijvingen van mijn dagen, al mijn twijfels en onzekerheden. Ik heb geleerd een keuze te maken. Ik heb voor mezelf bepaald dat ik in ieder geval niet zal schrijven over recepten, geen recensies zal schrijven en geen letterlijke beschrijvingen van mijn dag zal plaatsen ("Ik ging... En toen... Daarna... En toen..."). Ik hou ervan om anekdotes te gebruiken en daar een beschouwing op los te laten. Of om van anekdotes een verhaal te maken. Mijn streven is dan ook om dat soort posts op deze blog de boventoon te laten voeren. Daarnaast kan ik natuurlijk niet zonder reflectieve stukjes over mezelf: wat denk ik, wat voel ik, wat wil ik? En lijstjes (fijne dingen, favorieten, count your blessings) zullen er ook zijn. Lijstjes zijn immers altijd goed.

4. Het is mijn ultieme doel om ooit een boek te schrijven. Vroeger schreef ik wel eens verhaaltjes, later werden dat fanfictions en chicklit-achtige korte verhalen. Nog nooit schreef ik een verhaal langer dan 50 pagina's. Waarom en waarover ik dan in hemelsnaam een boek moet (wil) schrijven, weet ik eigenlijk ook niet. Maar ik heb geleerd dat alleen schrijven mij aan het schrijven kan krijgen. Het maakt dan niet uit waarover. Als ik mijn Moleskine weer eens fanatiek vol schrijf, merk ik dat dat een positief effect heeft op mijn bloggedrag. Het zal me dan ook niets verbazen dat als ik fanatiek ga bloggen, dat een positieve uitwerking op mijn boeken-schrijf-perikelen heeft.

5. Ik heb geleerd dat ik gevoelig ben voor reacties van anderen. Vriendinnen die me aanmoedigen, een vriendje dat achter me staat, maar ook (of misschien wel vooral) reacties van mensen die ik niet, of minder goed, of alleen via internet ken. Het motiveert echt om reacties op mijn stukjes te krijgen. Ik vind het heel leuk als je me laat weten dat je me leest. Dus, nu weet je wat je te doen staat... ;)

15 opmerkingen:

  1. ik wil wel je aanmoediger zijn! kun je het al aan als ik je stukjes deel op m'n facebook (en dat aaaaaaaaaaaaaaaal mijn vrienden ze dan kunnen zien)? Wil ik best voor je doen, als dat helpt bij 'vergroten-van-kans-op-reacties-van-vreemden'

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @ Addy: Jij bent zéker al een grote motivator! Ik vind delen op Facebook nog een beetje eng, maar uiteindelijk wil ik dat wel. Ik geef je wel een seintje als ik zo ver ben ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. dan wacht ik dat braaf af ;-). ik zou trouwens bijna een kloon van je kunnen zijn, alle twijfels gedachten overwegingen onzekerheden onder punt 1 tm 5 herken ik zo... (al dan niet gerelateerd aan schrijven van stukjes)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dat boek schrijft zich niet vanzelf. Ik zat ook altijd op inspiratie te wachten, totdat ik van een schrijfster de tip kreeg om gewoon ergens te beginnen. Drie maanden later staarde ik naar mijn 70 duizend woorden tellende verhaal. Nog eens drie maanden later staarde ik naar verhaal nummer twee met 75 duizend woorden.
    Alleen schrijf nooit met het idee dat het een boek moet worden, maar dat het gewoon een leuk verhaal moet worden van minimaal 65 duizend woorden (=een volledig boek). Als je de eerste eenmaal hebt geschreven, dan lukt de rest ook. Alleen je moet wel beginnen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. @ Chantal: 'Gewoon beginnen' is mijn nieuwe motto, dus dat moet haast wel goed komen, ooit ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. heel herkenbaar, maar dat wist je al.. ga zo dooooor! :D ik geloof zeker dat jij het kan!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoera, Froekpost <3 liefje Ik zou te proberen jw te helpen bij punt vijf :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik hoop dat ik één van je grootste aanmoedigers ben :) Doet me er aan herinneren dat ik ook nodig in de pen moet kruipen. Misschien moeten we 1x per maand een blog/thee date doen. En... nu ga ik je pesten, maar ik hou van recepten en je uitprobeerseltjes. Watskeburt met je maandelijkse bakdag? Die moet je met ons delen!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh ik merk iets op... De foto is van onze geweldige stedentrip!!! Wanneer plannen we de volgende :D

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @ Jessica: Jij bent een enorme aanmoediger en bron van inspiratie :D Ik vind een maandelijkse blogdate een héél erg goed idee!
    Pesten mag natuurlijk :) Maandelijks bakken lukt me niet meer, maar Philip dringt steeds meer aan op taart, cake of koekjes. Dus ik moet binnenkort echt weer (letterlijk) aan de bak. Mijn bakperikelen deel ik graag, misschien dan ook wel - speciaal voor jou - met een receptje erbij ;)

    En jaaa! Barcelonaaa! Ik zeg: volgende date is blog- en stedentripplandate ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Misschien moet je je vent zelf aan het werk zetten ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik weet hoe uberspannend het is om een zelfverzonnen verhaaltje te publiceren! Ben trots op je dat je weer aan het schrijven bent en ik ga zeker veel reageren :)

    BeantwoordenVerwijderen