Weekly wrap up #2

Er is alweer een week voorbij sinds mijn eerste Weekly wrap up! De tijd vliegt (cliché cliché) werkelijk voorbij, maar gelukkig waren er ook deze week een boel fijne momenten om even bij stil te staan.

 De meest goddelijke zelfgebakken brownies ooit (volgens recept van Culy)

 Het geduld en de lieve woorden van mijn vriendje

 Een verwenpakketje helemaal voor mezelf, uit de webshop van MissLipgloss

 Bloembollen in witte zinken emmertjes, gewoon bij Albert Heijn

 De blauwe bessen die ik iedere morgen over mijn yoghurt met muesli en honing strooi

 Hardlopen in het zonnetje en thuiskomen met een "oh, was dit het alweer?!"-gevoel

 Cheap ass lasagne bij de €5-pizzeria en Life of Pi

 Een helemaal leeg gelezen Bloglovin' en tijd genoeg om nieuwe posts meteen te lezen én te reageren

 Cappuccino, verse muntthee en fijne gesprekken bij de Coffee Company

 Een bosje bloemen en beterschapswensen van het werk

 Cloud Atlas kijken, onder het genot van kipkluifjes met aardappelkroketjes en appelmoes

 Op de loungebank in een nieuwe NS-trein zitten en mijn lief die me tegen zich aan trekt

 Drie magnifieke rijlessen, die me een boost zelfvertrouwen geven voor mijn rijexamen

 Bloggen! Hell yeah!

Fitter, nuttiger, vrolijker

Sneeuw, ijs, regen, de griep en algehele malaise weerhielden me er de afgelopen tijd regelmatig van om te gaan hardlopen. Maar - en dat is best wel iets nieuws voor mij en iets waar ik best een beetje trots op ben - ik zet wel door. Ik denk niet: "Nou, nu heb ik al zó lang niet gerend dat ik net zo goed helemaal kan stoppen. Mijn conditie is toch alweer naar ver beneden het nulpunt gezakt." Hoewel dat laatste helaas wel waar is en mijn fitheid dus echt schrikbarend langzaam verbetert, blijf ik rennen. Ik moet ook wel, want ik heb me ingeschreven voor mijn eerste race! Op 26 mei ren ik 5 kilometer tijdens de Marikenloop in Nijmegen - door de mannelijke Nijmegenaren ook wel eens liefkozend de tamponnenrace genoemd. Als ik me vanaf nu echt eens strikt aan mijn schema zou houden, ren ik over een paar weken al mijn eerste 5 kilometer. Alleen schijnt er wéér sneeuw te komen en is die algehele malaise er ook nog steeds, dus is het wel fijn om nog een beetje speling te hebben.

Maar hoewel ik me soms echt naar buiten moet slepen, voel ik me iedere keer na een rondje rennen veel lekkerder in mijn vel. Fitter, nuttiger, vrolijker - zeker als het zonnetje ook nog eens mijn pad bescheen, zoals vandaag. Tijdens het lopen denk ik soms heus wel: "Jemig ik kan écht niet meer! Pleh! Mag ik al stoppen?" Maar als ik thuis kom, overheerst toch meestal het "Oh, was dit het al?!"-gevoel.

Ik ben dus niet altijd even gemotiveerd om te gaan en ook tijdens het rennen zijn er soms obstakels die mijn spirit doen kelderen. Zoals een niet-werkende GPS. Waardoor de toch al niet zo gezellige stem van de RunKeeper mevrouw constant in mijn oor tettert dat ik nog maar nul kilometer gelopen heb. Met een gemiddelde snelheid van 0 minuten per kilometer. En een huidige snelheid van 0 kilometer per uur. Terwijl ik toch echt de billen uit m'n broek ren. Soms zijn er pijntjes, kan ik echt niet meer normaal ademhalen, zijn er 405834 loslopende honden in het park (ik ben altijd bang dat ze in m'n kuiten zullen bijten...) en vallen mijn oordopjes constant uit mijn oren. Niet dat ik goede renmuziek op mijn telefoon heb staan, maar anders hoor ik de RunKeeper mevrouw niet zeggen hoe ver ik nog moet. 

Naast een goede hardloopplaylist, zou ook betere hardloopgear niet misstaan. Ik heb één mooi broekje, maar die is voor nu te koud. Verder ren ik in een eeuwenoude jazzdance legging, oude shirtjes en slobbertruien. Dat werkt ook niet echt motiverend hoor, als je dan steeds allemaal hippe dames in funky outfitjes voorbij ziet stiefelen. Ik concludeer bij dezen dan ook dat ik nodig moet shoppen. Anders haal ik die 5K in mei natuurlijk nóóit.

Universe grocery list #1

Op Pinterest heb ik één van mijn boards omgedoopt tot mijn universe grocery list. Op dit virtuele prikbord verzamel ik plaatjes van dingen die ik graag wil hebben of doen. Landen en steden om te bezoeken, natuurverschijnselen om te aanschouwen (het noorderlicht bijvoorbeeld), maar ook gewoon allerlei materialistische hebbedingen die ik graag ooit de mijne wil noemen. Credits voor de naam van deze boodschappenlijst aan het universum gaan overigens naar The Self Help Hipster. Ik vind het de perfecte naam voor mijn wensenlijstje, en daarmee ook voor deze nieuwe feature op mijn blog! Dit keer verzoek ik het universum vriendelijk doch dringend om mij onderstaande (gebruiks)voorwerpen te doen toekomen. Ik heb duidelijk de lente in mijn bol, want val momenteel voor alles met een felle of zoete pastel kleur!

1. Dit superleuke kussen zou zeker niet misstaan op mijn bank. De regendruppels matchen perfect bij de gele muur in de woonkamer. Pas later zag ik dat de achterkant van het kussen rood-wit gestreept is. Dat matcht dan weer wat minder met m'n interieur, maar daar kijken we maar even doorheen.

2. Ik vind dit zo'n schattig, subtiel armbandje! Het is gemaakt voor bruidsmeisjes, maar ik zou het dag en nacht dragen, zo cute vind ik het.

3. De webshop van mijn vriendinnetje Jessica is ook helemaal in lentesferen. In de nieuwe collectie zitten een paar sjaals waar ik helemaal verliefd op ben. Deze met neon sterren in allerlei kleuren is mijn absolute favoriet.

4. Vans staan al superlang op mijn wishlist, maar ik heb ze nog nooit gekocht. Voor deze lente heb ik mijn zinnen gezet op dit koraalkleurige paar.

5. Hoe leuk is deze muursticker?! Je waant je direct in Parijs. Zou geweldig staan boven het bed, oelala!

6. Dit feestelijke confetti nagellakje is stiekem al naar mij onderweg :)

7. Het is járen geleden dat ik voor het laatst een horloge droeg. Maar daarmee is mijn wens om een hip exemplaar om mijn pols te hangen er niet minder om. In tegendeel: als ik geld teveel had zou ik dit juweeltje van Kate Spade zonder twijfel bestellen.

8. Kun je verliefd worden op spijkers? Ja dat kan, zo blijkt. Wat een mooie dingen zijn dit. Perfect om kettinkjes aan op te hangen.

9. Ik hou van bakjes en kopjes en bekers en keukengerei. Van deze kommetjes van Mia Blanche word ik instant vrolijk.

10. Afgelopen weekend ruimde ik de voorraadkast op. Vrijwel alles wat in zakjes zat (rijst, pasta, suiker, bloem, u kent het wel) zit nu in mooie weckpotten. Hartstikke overzichtelijk! De Amerikaanse equivalent van de weckpot is de mason jar en begint een beetje een obsessie van mij te worden. Behalve als voorraadpot kun je hem voor nog zoveel meer gebruiken. Als waxinelichtjeshouder, hipster drinkglas, bloemenvaas...  Zoek maar eens op Pinterest en er gaat een wereld voor je open. Het schijnt dat de potten bij Dille en Kamille verkrijgbaar zijn. Sowieso wil ik altijd alles uit die winkel hebben, dus het wordt tijd voor een bezoekje!

Weekly wrap up #1

bron foto

De dingen waar ik de afgelopen week een blij mens van werd:

 Een knetterlief voicemailbericht van oma

 Lieve smsjes, whatsappjes, mailtjes en post

 Foto's van vervlogen tijden bekijken

 Fantaseren over mijn lentefeest in maart

 Plannen maken voor een chicksdag ('chicks' = een groepje van 5 vriendinnen)

 Mama

 De sneeuw die zo snel smelt en hoe warm het ineens is

 Serieuze blogplannen maken met een heuse planning en terugkerende features

 'Werken' op het 'kantoortje' in plaats van op de bank

 ... en op de computer in plaats van op de iPad

 Deze schattige (zelf bewerkte) opsommingshartjes

 Mijn lief die me soms beter begrijpt dan ik mezelf

 De voorraadkast organizen met voorraadpotten en labeltjes

 Hardlopen en mezelf overtreffen na al die sneeuw en de griep

 Een speciaal voor ons gemaakt schilderij boven de bank

 Na twee weken weer even onder de mensen zijn en knuffels krijgen van de schoonfamilie

 De kookkunsten van de heer des huizes

 Ontluikende knoppen aan mijn bloesemtakken

 Een schoon en opgeruimd huis

 Letterlijk een zondag.

Throwback Thursday (op vrijdag, ja)

1. Juli 2005 - Lloret de Mar met Jessica, 2. Augustus 2005 - Uitmarkt, 3. Oktober 2005 - Feestje met de 'Mirande Chicks', 4. Juni 2004 - Schoolfeest

Het is al een poosje een hot item op Instagram, maar gisteren sloeg het virus pas op mij over. Throwback Thursday, waar men op donderdag de fotoarchieven induikt om gezellige kiekjes uit het verleden op te duiken. Een vriendinnetje plaatste een foto van ons samen op een bed in Brugge. Ik knip in een niet al te charmante houding mijn teennagels met een kinderschaar. En tja, toen kon ik mezelf niet meer bedwingen en heb ik de hele middag alle foto's die op de computer staan bekeken. Helaas begint mijn digitale archief pas in 2004, dus héél ver terug kan ik niet gaan. Maar bij mijn ouders is er als het goed is nog een hele lade vól met échte foto's die erom schreeuwen ooit gethrowbackthursdayt te worden.

Misschien zitten daar wél wat foto's tussen waarop ik er anders uitzie. Want getuige bovenstaande foto's ben ik vanaf 2005 in ieder geval geen spat meer veranderd. Oké, iets meer rimpeltjes en wallen misschien.

Ik werd een beetje sentimenteel van het bekijken van al die foto's. Wat heb ik veel leuke dingen gedaan en gezien, en wat heb ik dat mogen delen met lieve mensen. Helemaal nu ik even niet zo lekker in m'n vel zit en ik van alle kanten lieve berichtjes krijg, besef ik de waarde van vriendschap ten volle. Ook besef ik me weer eens hoe ontzettend leuk het is om foto's te bewaren - en ze te maken, dus. Het terug kijken ervan is een instant mood enhancer.

Ik weet wat mij te doen staat  :)

Dankjewel zeggen

Soms slaat het leven je even uit het veld. Er gebeurt iets op je werk, in je relatie of met een vriendin waar je van in de war raakt. Waar je verdrietig van wordt, of boos, of waar je nachtenlang over ligt te piekeren. Of dat allemaal tegelijk, zelfs. Het is dan best lastig om jezelf op te beuren, het probleem aan te pakken en weer verder te gaan. Te vergeten en te vergeven. Dust yourself off and try again. Tenminste, dat ik vind ik best wel moeilijk.

Ik ben een ster in het zwelgen in zelfmedelijden. Problemen uitvergroten, kleine obstakels zien als het einde van de wereld, tranen met tuiten huilen en ervan overtuigd zijn nooit meer te zullen lachen: ik kan het als de beste. Vandaag hing ik op de bank met mijn iPad, terwijl ik eigenlijk hard aan het werk zou moeten zijn. Maar ik kan op dit moment echt wel wat leukers bedenken dan werken, als je begrijpt wat ik bedoel. En dus las ik blogs, af en toe onderbroken door een diepe zucht, doelloos voor me uit staren, en nog maar eens een zucht. Tot ik 'toevallig' (vast niet) deze blog las.

Om mijn shit sandwich onschadelijk te maken ben ik direct begonnen met het schrijven van een dankbaarheidslijst, met alleen maar blije dingen. Tijdens het schrijven voelde ik mijn humeur letterlijk opbeuren. Bij ieder nieuw item op de lijst werd de glimlach op mijn gezicht groter. Zonder moeite schreef ik twee hele pagina's in mijn prachtige notitieboek vol met dingen waar ik dankbaar voor ben. Natuurlijk zijn daarmee niet al mijn troubles als sneeuw voor de zon verdwenen. Maar een goed humeur is het halve werk, en ik zie het allemaal in ieder geval weer wat zonniger in.

Waar ik dan zoal dankbaar voor ben? Hieronder een greep:

• Felgekleurde rozen in de vensterbank, gekregen van een vriendinnetje
• Mijn iPad 
• Een volle pot thee die heerlijk naar eucalyptus ruikt
• De televisieserie Homeland
• In Amsterdam wonen
• Mijn naam
• Een opgeruimd huis
• Ben Howard die zingt: "I will become what I deserve"
• Avondeten in de vriezer, en dus de deur niet uit hoeven voor boodschappen

Heb jij wel eens een dankbaarheidslijst gemaakt? Wat deed dat met jou?

Carpe 2013

bron foto

Ja, ook ik heb mezelf een aantal doelen gesteld voor het nieuwe jaar. Mijn nieuwe jaar, dat ongeveer tegelijk met het nieuwe jaar begonnen is. Twee keer per week bloggen is daar één van. Ik gun het mezelf om langzaam in het ritme te komen, dus verwacht niet direct vanaf nu elke week twee schrijfsels van mijn hand. Maar regelmatiger dan nu wil ik wel schrijven. En ja, dat heb ik vaker gezegd. Veel vaker. Maar ik ben het nog niet zat. Jullie wel, kan ik me zo voorstellen. Maar dat is dan maar zo ;).

Mijn doelen voor 2013 zijn er vooral op gericht om goed voor mezelf te zorgen. Mezelf te ontwikkelen en te ontdekken. Te schrijven, muziek te maken, passie in/voor mijn werk te vinden. Ik ga hardlopen. Iedere week minstens twee keer en ik ren dit jaar sowieso 5, misschien wel 10 kilometer achter elkaar. Ik ga veel water drinken, vooral op werkdagen zodat ik me niet zo gaar voel als ik 's avonds thuis kom. En fruit eten, want dat doe ik nu vrijwel nooit. 

Ik ga een verjaardagsfeest geven, ook al wordt dat misschien pas in maart. Een lentefeest, misschien? Ik ga de mensen die ik lief vind kaartjes sturen. Voor hun verjaardag, of zelfs gewoon zomaar. Met mijn lief ga ik minstens één weekendje weg. Ik ben hem dankbaar en dat zeg ik hem.

De doelen heb ik op gekleurde blaadjes aan de muur gehangen. Op de muur die ik als eerste zie als ik wakker word en als laatste wanneer ik ga slapen. Als het licht aan is, tenminste. Omdat dit jaar in het teken staat van lief zijn voor mezelf, pak ik mezelf niet te hard aan als er iets niet lukt. Ik beloon mezelf voor dat wat wél lukt. Dus dit eerste blogje van 2013 vier ik met een glas witte wijn en Ben Howard uit de speakers. 

Alleen het allerbeste voor 2013, voor mezelf en voor jullie!