Afgelopen zaterdag had ik het met een vriendinnetje over haast. Al snel kwamen we tot de conclusie dat het Nederlandse waarschijnlijk één van de meest gehaaste volkeren der aarde is. Terwijl al die haastige spoed, zoals het cliché al doet vermoeden, natuurlijk zelden goed is. Onnodig meestal ook. En veroorzaker van veel stress, negativiteit en een gebrek aan naastenliefde. Is het erg om vijf minuten langer bezig te zijn met je boodschappen, omdat je iemand geholpen hebt een bepaald product te vinden? Hoe erg is het om iets later in de kroeg te belanden, omdat je je netjes aan de verkeersregels (die gelden immers ook voor fietsers) hebt gehouden? En zelfs: is het echt zo erg om je trein te missen en een kwartiertje later op je werk te zijn? Hoe fijn is het als je ochtenden niet meteen beginnen in de haaststand, en je de tijd hebt om op het station een kopje koffie te halen? Dat bedoel ik. Een nieuw voornemen is geboren. En bij toeval ontdekte ik dit weekend drie dingen die daarbij een handje helpen.
1. Chillen in Sanadome (of andere thermen/spa/sauna). De hele dag een beetje poedelen, fijne gesprekken voeren, een tijdschriftje lezen. Eten als je honger hebt, drinken waar je zin in hebt. En dan nog een ronde poedelen en bubbelen. Je telefoon ligt in je kluisje, dus daar heb je geen last van. Het bad gaat pas om half 12 dicht, dus op de tijd hoef je ook niet te letten. Oké, wel een beetje, als je de laatste trein naar Amsterdam Amstel wilt halen.
2. Pulled pork maken. Mijn geliefde kreeg voor zijn promotie poepsjieke barbecue cadeau. Eentje die groot genoeg is om hele hompen vlees er indirect op te grillen. Zondag was het mooi weer en dus werd er gebarbecued. Zes uur lang heeft de varkensschouder op de barbecue gelegen. Ik zat er naast een krantje te lezen, te niksen, de temperatuur van het vlees en de barbecue in de gaten te houden. Het resultaat was heerlijk en de dag precies zoals een zondag zijn moet.
3. Een kat. Deze week logeert de kat van mijn broer bij ons. Nu geeft hij niet het meest lichtende voorbeeld van een stress-vrij leven (ons huis maakt hele enge geluiden en mensen over de vloer zijn natuurlijk ook heel spannend), maar hij dwingt bij mij wel rustmomentjes in de dag af. 's Ochtends heel even kroelen in bed. Tien minuten knuffelen als ik thuiskom uit mijn werk. Op schoot gaan zitten als ik net van plan was op te staan om iets nuttigs te doen, en dan dus nog maar even blijven zitten. Ja, hier kan ik wel aan wennen. "Ik moest nog even met de kat knuffelen," is toch best een goed excuus om niet op tijd te zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten