Weekly wrap up #6 en #7

Oeps. Ik heb het best lang vol gehouden, al zeg ik het zelf. Een paar weken achter elkaar plaatste ik iedere zondag, dinsdag en donderdag een blogpost. Tot ik vorige week dacht: "Ach, de blogpost van vandaag kan heus wel een dagje wachten." Die ene dag werden er meerdere, en nu heb ik al meer dan een week niet geblogd. Het is toch verschrikkelijk, jongens? Ik beloof verbetering. En om het goed te maken, vandaag een Weekly Wrap Up - Extended Edition. Want ondanks dat ik er niet over schreef, deed ik de afgelopen 2 weken een hoop dingen om blij van te worden.

 Zo was ik erg druk (in mijn hoofd) met party planning. Hoewel het me best wat stress en slapeloze nachten heeft opgeleverd, vond ik het heus ook heel leuk om te bedenken hoe het huis eruit moest zien, welke hapjes ik wilde serveren en welke lenterige cocktails ik wilde schenken. En toen alles op de dag des oordeels helemaal op z'n pootjes terecht kwam - het huis zag er mooi uit, de hapjes smaakten heerlijk en de cocktails pakten perfect uit - was ik echt heel erg blij.

 Maar het feestje was natuurlijk vooral geslaagd door de leuke en lieve mensen die er waren. Ik heb ervan genoten om zo'n mengelmoesje van leuke mensen in mijn huis te hebben. Er misten echter toch ook nog een paar lievelingen, dus ik vrees dat er in de zomer maar weer een feestje gegeven moet worden. Ik begin alvast met plannen.

 Ik maakte een vlog en ik vond het echt heel leuk om te doen. Nu heb ik echter de neiging om hem weer van het internet te halen, want wáárom zou je jezelf zo op internet zetten? Aan de andere kant: als ik hem terug kijk word ik er gewoon weer vrolijk van, dus laat maar lekker staan. Dat ben ik, en iedereen mag het zien.

 Tijdens het doen van feestinkopen zag ik een superleuke trui hangen bij de HEMA. Je verwacht het niet. Ik kocht hem, en eenmaal thuis bleek hij nog hartstikke leuk te staan ook. Hoera voor spontane aankopen!

 Ik kocht ook de meest fantastische neonroze kaarsen. Als je verliefd kunt worden op kaarsen, dan ben ik dat. Tot over m'n oren.

 De bloemen die ik kocht voor m'n feestje, zette ik in kleine bosjes door het huis verspreid in glazen potjes en flesjes. Erg DIY-verantwoord allemaal. En het allerleukste: de bosjes staan er nu nog steeds! Zo vrolijk :).

 Hoewel afgelopen maandag een verdrietige dag was, was het ook een fijne dag die ik van begin tot eind doorbracht met mijn schoonfamilie. Het zijn zulke lieve mensen en ik voel me heel erg 'een van hun'. En daar ben ik heel erg dankbaar voor. Deze dag zette me bovendien aan het denken over mijn eigen familie, die me heel dierbaar is, maar die ik eigenlijk veel te weinig zie of spreek. Een mooie missie voor dit jaar.

 Dinsdag ging ik met een vriendinnetje voor het eerst naar bikram yoga. Ik heb de afgelopen weken af en toe thuis wel wat yoga oefeningen gedaan, maar yoga in een hete ruimte is toch wel andere koek. Ik vond het een hele ervaring. Ik denk dat ik het best leuk vond. Tot ik aan het einde bijna van m'n stokje ging en een beetje misselijk werd. Maar ik werd er wel heel rustig van en had flinke spierpijn achteraf, dus het was ook een goede work out. Als je binnen een week voor de tweede keer gaat, hoef je niet te betalen. Een aantrekkelijke deal, maar de week is al bijna voorbij en ik maak nog niet echt aanstalten om weer te gaan... Ik weet nog niet zo goed wat dat betekent.

 Ik ging op visite bij Jessica, die afgelopen week in een recordtijd van Haarlem naar Amsterdam verhuisd is. Welcome home, babe :). Het was een supergezellige avond en ik ben zo blij voor haar!

 Mijn Goede Vrijdag besteedde ik door een hele ochtend op de bank te hangen, met mijn sport kleren aan. Ik wachtte op het moment dat ik zin kreeg om een rondje te gaan rennen. Dat kwam niet, maar uiteindelijk ben ik wél gegaan. Ik rende niet het snelste en ook niet het verste ooit, maar toch was ik trots. Als de lente er écht is, ga ik écht vaker rennen. Zeker nu ik zo'n flashy sporttop heb gekregen.

 De calorieën die ik er 's middags af rende (en yoga-de), dronk ik er 's avonds x10 weer aan, want mijn vriendje maakte strawberry daiquiries. En het bleef nog lang onrustig in huize Flip en Froek...

 Gisteren was een perfecte lazy saturday. Met lekker eten, veel kopjes thee, paaseitjes, witte wijn en fijne muziek. En lekker aanrommelen in huis. Ik heb de ladekast in de slaapkamer uitgemest en dat werkte heerlijk ontspannend. Maar hier zal ik verder niet op ingaan, want het is allemaal wel heel erg kneuterig.

Vandaag is het Pasen. We gaan straks naar mijn ouders voor een paasknuffel en maken dan een ritje in de toepasselijk gele paasauto van mijn moeder. Vanavond ben ik voor het eerst ever de BOB, als we naar een vriend toe gaan, alwaar we 6 kilo mosselen gaan verorberen. Ik weet niet zo goed of ik mosselen lust, maar we zullen zien. 's Nachts rijd ik mijn - waarschijnlijk zeer beschonken - vriendje veilig naar huis en maandag rijden we weer ergens heen. Naar het strand, of naar een gezellige woonboulevard. Whererever the wind may take us. Ofzoiets. 

Fijne Paasdagen, lieve lezertjes!

Vlog: Over rust, ruimte, meditatie en iPhone hoesjes

Videobloggen. Ik vind het maar een bijzonder fenomeen. Ik kan hele avonden spenderen aan het bekijken van filmpjes van dames die over van alles en nog wat tegen hun camera praten. En eigenlijk vind ik dat zelf ook heel leuk om te doen, zo bleek gisteren maar weer eens. Toch heb ik ontzettend getwijfeld nadat ik mijn vlog had opgenomen: waarom zou ik dit in hemelsnaam online zetten? Wie wil dit nou kijken? Dit is toch voor niemand interessant? Deze vragen stel ik me overigens ook geregeld over mijn geschreven stukjes. Als ik bloggen en vloggen ga overanalyseren vind ik het zoiets raars opeens! Maar goed, ik blog (en vlog) uiteindelijk natuurlijk voor mezelf. Omdat ik het leuk vind om te schrijven (en tegen m'n laptop te praten). Maar natuurlijk ook omdat ik het leuk vind als mensen mijn stukjes lezen. Als ik iets van mezelf laat zien, en dat er dan allerlei leuke reacties op komen. Dus ja, natuurlijk doe ik het ook wel een beetje voor de waardering, de erkenning en de bevestiging. Maar toch vooral omdat het zo leuk is om te doen. Zo ook het opnemen (en stiekem terugkijken) van dit filmpje. Laat me weten wat jullie ervan vinden: van vloggen in het algemeen, van mijn vlogje en of het voor herhaling vatbaar is. Ik ben benieuwd naar jullie reacties!

Perfectionistische party planner

Al het mediteren en de yoga (want daar ben ik sinds eergisteren ook mee begonnen) ten spijt, heb ik nachtenlang liggen piekeren. Niet over werk, of de toekomst, of wereldvrede, maar over een feest. Mijn feest. Dat zaterdag gaat plaatsvinden. Omdat ik dan 80 dagen 27 ben en omdat het sinds vandaag lente schijnt te zijn.

Mijn verjaardag heb ik al heel lang niet meer echt gevierd. Het laatste feestje bij mij thuis was onze housewarming, nu alweer bijna anderhalf jaar geleden. En daarvoor...? Ik kan me eigenlijk alleen een surprise party herinneren. Mijn vriendinnetjes stonden plotseling met taart en wijn op de stoep, omdat ze het stom vonden dat ik mijn verjaardag nooit vierde. En nu, dit jaar, vind ik het eigenlijk ook maar stom dat ik nooit een feestje geef. En dus: party time!

Al een paar weken ben ik aan het brainstormen. Over hapjes, drankjes, aankleding en muziek. Ik vond het namelijk een goed idee om het feest een thema te geven. Dat is, hoe toepasselijk, de lente geworden. En dus moet álles natuurlijk helemaal lente style zijn. Tot in de puntjes verzorgd. Helemaal perfect. En er mag niks fout. En iedereen moet het heel. erg. leuk. vinden. En zo maak ik mezelf (vooral 's avonds als ik wil slapen) al best een poosje best een beetje gek.

Pinterest helpt dan ook niet echt mee. Hoewel het een geweldige plek is om inspiratie te vinden voor allerlei perfecte zoete en hartige baksels en de meest prachtige decoraties, zit het addertje precies in die twee woorden: perfect en prachtig. De mooiste foto's van perfect gestyleerde en bomvolle tafels met hapjes en drankjes. Daar boven de meest kleurrijke - uiteraard zelf gemaakte - slingers. Veldboeketten in prachtige vazen en superfancy pitchers gevuld met de meest fotogenieke cocktails. En als een perfectionistische party planner al die dingen ziet... Dan ontploft haar hoofd. 

Maar vandaag is de rust dan eindelijk wedergekeerd. Plotseling (misschien tóch dankzij de yoga en de meditatie) bedacht ik me dat het allemaal natuurlijk heus niet zoveel uitmaakt. Als er maar genoeg te eten en te drinken is en er een leuk muziekje aan staat. Maar toch vooral: als het maar gezellig is. En dat moet wel goed komen, want er komt me toch een partijtje lieve mensen! En als alles gaat zoals gepland, schotel ik mijn gasten best nog wat bijzondere hapjes en drankjes voor, en ziet het huis er lekker lenterig uit. Bovendien draag ik een fabuleus zwierig lentejurkje. And if all else fails... Bier en chips zijn altijd lekker. 

Weekly wrap up #5

Hoewel vandaag niet echt een enerverende dag was, bracht ook deze ultiem luie bankhang-zondag een paar fijne momenten om dankbaar voor te zijn. Net als de rest van de week, trouwens.

 Argo kijken onder het genot van zelfgemaakte lasagne.

 Candy crush (had ik natuurlijk nóóit aan moeten beginnen).

 Het fijnste meditatiemoment van de week.

 Aan het begin van de week scheen de zon heel heerlijk. 

 Ik ging hardlopen met een vriendinnetje en dat ging heel goed.

 Daarna dronken we koffie, aten we taart en mijmerden we over de belangrijke vragen des levens.

 Ik maakte de meest geïmproviseerde pastasaus ooit. Improviseren in de keuken doe ik eigenlijk nooit; vind ik eng. Maar deze saus werd nog lekker ook.

 Mijn kledingkast (inclusief schoenen) is weer helemaal netjes en overzichtelijk. 

 Ik heb best wat uurtjes gewerkt deze week, en dat ging heel goed.

 Een heerlijk schoon bedje (vroeger hield ik daar nooit van, nu geniet ik met volle teugen).

 Het is zo fijn hoe rustig ik word van het kwartiertje mediteren per dag.

 De zon scheen af en toe heus wel, tussen de sneeuwbuien door.

 Vers gelakte nageltjes, met één van de meest blije lakjes ooit.

 Damien Rice komt op Best Kept Secret Festival! Nu moet ik wel kaartjes kopen.

 Het concert van Jonathan Jeremiah in de Melkweg was wel het allerhoogste hoogtepuntje van deze week. Wát een stem!

Over shoppen en goed voor jezelf zorgen

Afgelopen zondag kocht ik zomaar ineens twee paar schoenen voor mezelf. En ja, voor mij is dat best een heuglijk, blogpost-waardig feit. Want shoppen, dat doe ik niet zo vaak. Maar die nieuwe schoenen waren wel écht nodig, want de zolen van mijn twee paar laarsjes-voor-iedere-dag waren zo lek als een mandje. En zo gaat dat eigenlijk altijd met mij: ik koop pas nieuwe schoenen/jassen/broeken als de oude, vertrouwde beestjes tot op het bot versleten zijn. Aan de ene kant is dat fijn, want het scheelt een hoop geld en shopfrustratie - want ik hou gewoon niet zo heel erg van shoppen. Aan de andere kant is het echt een beetje sneu. Want ik loop dus soms weken (stiekem soms zelfs maanden) rond met kapotte zolen - en dus natte voeten, een gescheurde voering van m'n jas - en dus kouhoud!, en een broek die elk moment kan scheuren - bij de billen, dus not very charming. 

"Goed voor jezelf zorgen!" is één van de meest gehoorde adviezen aan mijn adres van de afgelopen tijd. Ik ben daar best goed mee bezig, want ik sport, mediteer en beautify wat af. Maar qua shopgedrag is er nog wel een wereld te winnen. 

Ik zou het heerlijk vinden om meerdere paren schoenen voor dagelijks gebruik te hebben. Zodat ik kan afwisselen en er veel minder snel gaten in de zolen ontstaan. En als de zolen dan toch beginnen te slijten, zou ik eigenlijk direct nieuwe schoenen willen aanschaffen. En de oude bewaren, voor stranddagjes, festivals of stapavondjes. De oude schoenen die nu in mijn kast staan hebben allemaal kapotte zolen en zijn dus totaal niet handig om eerder genoemde activiteiten in uit te voeren. En dus is het grootste deel van mijn schoenen stash compleet nutteloos. Bovendien voelt het niet echt glamourous om met gaten in je schoenen rond te lopen, en geeft het absoluut geen blijk van goed voor jezelf zorgen.

Hetzelfde geldt voor jassen. Mijn favoriete jas is nu volgens mij al 4 jaar oud - als het niet meer is. Ik vind hem nog steeds echt heel mooi, daar gaat het niet om. Maar de voering ligt aan flarden, de zakken zijn aan de binnenkant stuk en echt warm is 'ie ook niet meer. Als ik meerdere mooie jassen had gehad, was 'ie misschien nog wel langer meegegaan. Met pijn in m'n hart neem ik straks, als deze horrorwinter from hell eindelijk is afgelopen, afscheid van mijn favoriete jas allertijden. Maar het kan gewoon écht niet meer en elke keer dat ik hem aantrek denk ik: "Wat een arme sloeber ben je toch ook". 

Om over broeken nog maar niet te spreken. Ik heb één favoriete spijkerbroek van Zara. Gedragen tot aan het gaatje. Bijna dan, want de naad bij de billen staat op springen. Ik durf hem alleen nog maar aan te doen met lange vestjes of shirtjes eroverheen, die de billen bedekken. En iedere keer dat ik die broek draag voel ik me onverzorgd en totaal niet fashionable. Waarom ik dan nog steeds geen nieuwe heb gekocht? Ik weet het niet. Ik heb het geld, maar vooral de tijd en energie er niet voor over. Hoezo goed voor mezelf zorgen? 

Conclusie na deze overpeinzingen van afgelopen week: goed voor jezelf zorgen betekent investeren in jezelf. Qua geld, maar ook qua tijd en energie. Toen ik thuis kwam met mijn nieuwe schoenen voelde ik me super blij. Als ik mijn schoenen nu draag voel ik me vrouwelijk, en zelfs best een beetje hip. Dat gevoel overtreft toch alle centjes en tijd en energie die ik in het kopen van de schoenen heb gestoken? In dit geval is deze aanschaf eigenlijk een slecht voorbeeld, want het kostte me nog geen half uur. Ik bedoel maar, nóg een reden om mezelf een uitbundige shopping spree te gunnen, want zoveel energie hóéft het dus niet eens te kosten.

Ik ben benieuwd of dit herkenbaar is voor iemand, want ik heb het gevoel dat ik hier nogal uniek in ben. Hoe omschrijf jij jouw shopgedrag, en wat zegt dat over jou?

21 dagen mediteren

Sinds gisteren doe ik mee aan de 21-Day Meditation Challenge van Oprah Winfrey en Deepak Chopra. Meditatie fascineert me al een hele tijd. Het uitproberen en ervaren of het iets voor mij is, staat al een aantal jaar op mijn to do list. Nu ik me middenin een existentiële-, quarterlife-, identiteits-, carrière- - call it what you will - crisis bevind, schreeuwt mijn hoofd meer dan ooit om rust. En om heel goed voor mezelf te zorgen. Vast niet geheel toevallig vond ik een poosje geleden op een blog een link naar deze 21 dagen durende (gratis!) meditatiecursus. Zonder twijfel heb ik me direct aangemeld, en inmiddels heb ik al twee (!) meditaties aan den lijve ondervonden.

Deelnemers krijgen tijdens de challenge iedere dag een geluidsopname toegestuurd. De opname duurt ongeveer een kwartier. In dat kwartier vertelt allesweter Deepak Chopra precies wat je moet doen. Guided meditation, dus. Hoewel de focus over het algemeen ligt op het vinden van balans tussen mind, body en spirit, staat er iedere dag een andere gedachte centraal. Gisteren was dat I commit to living perfect health. Vandaag leren we dat balance onze true nature is. Het klinkt allemaal nogal zweverig (en Amerikaans). Ook de geluidsfragmenten werken - als je in een melige bui bent - denk ik erg goed op de lachspieren. Maar de dagelijkse mailtjes, de warme stem van Deepak, de mantra's in het Sanskriet en de zweverige achtergrondmuziek stralen ook een bepaalde rust uit. Ze nodigen uit om even een momentje voor jezelf te nemen. Even stil te staan bij je lijf, je hart en je ziel. En daar diep tot in door te dringen. Dat laatste moet ik echter nog ervaren, want alle begin is natuurlijk moeilijk. En stiekem ben ik daar nog wel een beetje sceptisch over. "Zweverigheid, pfff!" denkt mijn innerlijke criticus.

Maar in de dagelijkse mails staan links naar interessante artikelen die eerder door Deepak zijn geschreven. Bijvoorbeeld over gezondheid, balans, luisteren naar je lichaam en het vinden van je true self. Bovendien krijg je iedere dag een kleine opdracht mee. Zo moest ik gisteren één intentie opschrijven over wat ik met de challenge wil bereiken. En bedacht ik vandaag een affirmatie van waaruit self-love spreekt. Ik hou van dit soort dagelijkse opdrachten die me uiteindelijk (hoop ik dan maar) dichter bij mezelf zullen brengen.

Ik vind het nog lastig om iets te zeggen over mijn meditatie-ervaringen tot nu toe. De mails, geluidsfragmenten, opdrachten en achtergrondinformatie zijn in ieder geval veelbelovend. Hopelijk binnenkort een stukje over hoe fijn het mediteren is en hoe ontzettend veel ik er aan heb in mijn zoektocht naar hapiness, self-love & my true self.

Sorry voor de enorme hoeveelheid Engelse woorden in dit stukje. Ik heb er sowieso al een handje van, omdat ik gewoon van Engels(e uitdrukkingen) hou. Maar de cursus is natuurlijk ook in het Engels en zo vaak vind ik de Engelse bewoordingen veel duidelijker en veelzeggender. Bovendien kan ik echt geen goede vertaling bedenken voor mind, body and spirit. Want lichaam en geest dekt de lading niet, terwijl mind en spirit eigenlijk allebei geest betekenen. Och, de beslommeringen van een blogger...

Weekly wrap up #4

Normaal gesproken vul ik mijn dankbaarheidslijstje gedurende de week steeds aan, zodat ik (liefst) elke dag even stilsta bij de dingen waar ik blij van werd die dag. Ik weet niet waarom (zie ook deze blogpost), maar deze week heb ik daar geen tijd voor vrij gemaakt. Maar nu, op zondagavond, terugdenkend aan de afgelopen week, zijn er gelukkig genoeg momenten in mijn geheugen blijven hangen waar ik nu nóg blij van word. Dus without further ado: mijn favoriete momenten van de afgelopen week!

Jongens, de zón scheen!

Ik haalde mijn rijbewijs op bij het stadskantoor.

Ik reed voor het eerst zonder rij-instructeur maar mét mijn lieve moedertje een stukje in haar auto. Na wat opstartproblemen (ja, neem dat maar zo letterlijk als het er staat), cruisden we van Amstelveen naar Uithoorn naar Aalsmeer en weer terug. En I liked it!

Ik verwende mezelf met een haar- en een gezichtsmaskertje.

Én met een pedicure, samen met mijn lieve vriendinnetje Jessica.

Ik kocht twee paar schoenen - waarover later deze week een blogpost.

Het was goed en fijn om weer even op het werk te zijn /rijmmodusuit.

Ik liep in het middagzonnetje 3 x 7 minuten hard, met 2 x 2 minuten lopen tussendoor. En het ging heel erg goed; ik had de eerste 2 keer zelfs best langer dan 7 minuten kunnen blijven rennen.

Ik ging in het kader van de restaurantweek met mijn vriend uit eten bij restaurant Van Vlaanderen in Amsterdam. We werden aangenaam verrast met prachtig uitziende en heerlijk smakende gerechtjes. En uiteraard een bijbehorend wijnarrangement.

Daarna dronken we nog een paar speciaal biertjes in café De Spuyt

(en gingen we rollend naar huis).

Ik bracht een avondje door op het terras. Het voelde bijna als de zomer.

Kees is de mol!

Koffie, taart, thee en goed gezelschap: altijd +1.

Hetzelfde geldt voor borrelhapjes, witte wijn, kaarsjes en nog meer goed gezelschap.

Sometimes my mind plays tricks on me

Een vriendin van mij probeert een paar kilootjes kwijt te raken. Ik vind dat natuurlijk helemaal niet nodig, maar zij zegt dat ze op haar allerzwaarst is en voelt zich daar niet lekker bij. Best een herkenbaar gevoel voor veel ladies in the house, denk ik. Maar, zo vertelde ze, het is zó moeilijk om niet te snoepen en om alle verleidingen in de supermarkt te weerstaan. Terwijl ze wéét dat het écht beter is om van alle zoetigheid en chocola (!) af te blijven. Dat ze zich veel beter voelt als ze gezond eet dan wanneer ze snoept. Zelfs het vooruitzicht op de geweldige beloning die ze zichzelf heeft gesteld als de kilo's er af zijn, lijkt niet genoeg. Ze snoept nog steeds stiekem de hagelslag rechtstreeks uit het pak, terwijl ze wéét dat ze veel beter een handje elitehaver kan eten.

Ook ik doe, zo blijkt, best veel dingen waarvan ik weet dat ze niet goed voor me zijn. Of waarvan ik weet dat er een (veel) beter alternatief is. En ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat dat niet alleen voor mij en mijn vriendinnetje geldt. Maar waaróm? Waarom zijn we zo zelfdestructief (al klinkt dat natuurlijk wel een beetje dramatisch)? Maar toch... Waarom...

• ... ga ik niet hardlopen, terwijl ik wéét dat het goed voor me is, en dat ik me na een run superfit en blij voel?
• ... blijf ik soms urenlang blogs van anderen lezen, terwijl ik wéét dat ik veel blijer word van zelf schrijven of - ik noem maar een dwarsstraat - hardlopen? 
• ... kan ik als er eten voor mijn neus staat daar niet van afblijven, totdat het op is, terwijl ik wéét dat ik allang genoeg heb gehad en een propvol gevoel krijg als ik dooreet? 
• ... pak ik nóóit de gitaar om te oefenen, terwijl ik écht graag gitaar wil kunnen spelen?
• ... drink ik soms op een dag veel te weinig, terwijl ik wéét dat ik me veel beter voel als ik genoeg water of thee drink? 
• ... drink ik soms juist teveel alcohol, terwijl ik wéét dat ik dan de volgende dag brak ben en ik dat een van de verschrikkelijkste statussen-van-zijn vind?
• ... blijf ik - in het verlengde van het vorige - vaak het langst hangen op borrels en feestjes, terwijl <zie boven>?
• ... ruim ik mijn zooi niet altijd achter mijn kont op, terwijl ik wéét dat het me zoveel ergernis zou schelen als ik afwas meteen in de vaatwasser zet, kleren netjes over mijn stoel hang, schoenen gewoon in de hal zet en de vuilniszak meteen in de container gooi?
• ... zit ik vaak zó lang tegen telefoontjes aan te hikken, terwijl ik wéét dat dat hikken veel meer energie kost dan gewoon direct in de telefoon te klimmen (haha, wat een leuke Fancy uitdrukking)?

Herkenbaar? Welke grapjes halen jouw hersenen met jou uit? En vooral: welke trucjes heb je om dat gestoorde brein van je om de tuin te leiden en dus wél meteen de dingen te doen waarvan je weet dat die beter, leuker, fijner en gezonder voor je zijn?

Inspiratie: tuinieren

Ik kan niet wachten tot het lente is. Niet alleen omdat ik wel een zonnestraaltje kan gebruiken en ik mijn winterkleren wel weer zat ben zo langzamerhand, maar vooral omdat ik dan ein-de-lijk weer kan 'tuinieren'! Ons terras ligt er de hele winter al ontzettend troosteloos bij. Dode plantjes in groen uitgeslagen potten, een steeds slapper hangende oleanderstruik waarvan het nog maar de vraag is of ze de winter heeft overleefd, alle stoelen en tafels in een hoekje tegen het huis aangedrukt. Kortom: niet echt een gezellige boel. Ik heb zo'n zin om alles een goede schoonmaakbeurt te geven, de groene smurrie (bedankt, sneeuw!) overal vanaf te schrobben en de stoelen, tafels en plantenbakken weer een mooi plekje te geven. Mét mooie, vrolijke, kleurige bloemen en planten erin natuurlijk.

 

Regelmatig struin ik Pinterest af naar inspiratie om het terras op te fleuren. Maar ik vind het allemaal zo kneuterig! Oké, toegegeven, tuinieren is nou ook weer niet de überhipste hobby ooit. Maar het kan allemaal best wat trendy-er, vind ik. Toch heb ik een aantal leuke ideetjes gespot. Eigenlijk kom ik telkens terug bij dezelfde twee do it yourself projectjes: blikken of potten aan de schutting hangen en een pot-in-pot planten stapel. Beiden superleuk en ruimtebesparend, dus ideaal voor op een terras! Als het weer nou even meezit en de sneeuw voor eens en voor altijd écht wegblijft, dan hoop ik hier binnenkort deze twee leuke tuin-DIY's met jullie te kunnen delen!

De vertical garden met plastic flessen als kruidenpotjes komt van Home-Dzine en is gemakkelijk zelf te maken. Wie weet doe ik dat ook wel! De hanging garden tins zijn gemaakt door Steph van de inspirerende website Stuff Steph Does. Hoe je de bloementoren maakt wordt hier stap voor stap uitgelegd. Het plaatje van de hangende bloemblikjes vond ik op Tuinieren.nl en de kruidenbakkentoren zag ik hier.

Heb jij ook zo'n zin in de lente? :)

Weekly wrap up #3

 In één keer mijn rijbewijs halen

 De stortvloed aan felicitaties en likes op Facebook die daarop volgden

 Eindelijk een nacht goed slapen

 Milka chocolade met stukjes Oreo erin. Mierzoet, maar de-lish

 Werken in mijn pyjama

 The Lumineers in Paradiso, zittend op de perfecte plek op het balkon

 Vakantieplannen maken

 Feestinspiratie opdoen voor mijn lenteparty in maart

 Glazen potjes verzamelen voor allerlei (DIY) projectjes

 Alvast mijn nieuwe zwierige lentejurkje even aantrekken

 Verrassingspost van Jazzies: de neon sterren sjaal is mine!

 Nog meer superleuke post: een verwenpakket van de allerliefste collega's

 Pizza en Wie is de Mol?

 "Wat fijn je weer te zien," de meest gehoorde reactie vrijdag op kantoor

 De perfecte vriendinnendag op het strand en in Haarlem

 ... en gelukkig hebben we de foto's nog

 Een brakke zondag niets doen

 Borreltijd met Westmalle en mini kaassoufflés.

Op naar een nieuwe week gevuld met momenten om dankbaar voor te zijn!