Over voornemens

Stom is dat hè? Dat als je jezelf dingen voorneemt te doen, en je die dingen écht graag wil doen, en je er ook helemaal zeker van bent dat je ze daadwerkelijk gáát doen... Dat je ze dan toch niet doet. Volgens mij heb ik hier al 40746 stukjes over geschreven, bijvoorbeeld deze, maar ik zeg het nog maar weer eens: voornemens tot uitvoering brengen vind ik het allermoeilijkste dat er is. En in het licht van het nieuwe jaar dat binnenkort dreigt aan te breken, leek me dat wel een mooi thema om aan te snijden. Mede om mijn blogstilte van alweer veel te lang eindelijk eens te verbreken.

Ik had me immers voorgenomen om twee keer per week een stukje te schrijven. Dat is duidelijk niet gelukt. Dit is pas het derde stukje van december. Ik had het druk, had geen inspiratie, was moe, had geen zin, vond geen onderwerp leuk genoeg. Stelde mezelf weer regelmatig de vraag: waarom gooi ik eigenlijk m'n hele leven online? Daarover kan ik, net als over voornemens, ook nog wel 40746 stukjes schrijven. Maar dan krijg ik weer allerlei leuke reacties hier, op Facebook en zie ik mijn bezoekersaantallen en volgers via Bloglovin' groeien. Dan zit ik dit stukje te tikken en denk ik: Froek, dit moet je vaker doen. Jíj vindt het leuk, andere mensen vinden het leuk: why the hell not? En je kiest altijd nog zelf wat je wel en niet wereldkundig maken wil. Dus, nieuw voornemen (ik voel de bui al hangen...): schrijven met die hap!

* Mijn vrije vrijdag besteden aan soul & job searching? Dat heb ik ook niet echt gedaan. Met name omdat de vrije vrijdagen nogal schaars waren, de afgelopen weken. Wel goed van mij (u mag applaudisseren): dat er twee vacatures waren waar ik überhaupt blij van werd (er is nog hoop!), dat ik brieven schreef en m'n CV en LinkedIn pimpte. Een uitnodiging voor een gesprek heeft het echter nog niet opgeleverd. En wat ik nou toch met m'n leven wil...? 

* Hardlopen. Tja. Ik was even vergeten dat ik een poosje uit de running (ha. ha) zou zijn. Als m'n pootje het toelaat, ga ik in januari alle decemberkilo's er weer af rennen. En die 10K komt er zeker, volgend jaar. 

* Shoppen (ik heb een nieuwe winterjas, olé!), lezen en fluiten heb ik wel gedaan, alleen niet goed genoeg naar mijn (perfectionistische en überkritische) smaak. Ik kon Stairway to Heaven nog steeds niet uit m'n hoofd (had 't ook maar 2 keer geoefend, dus what did I expect?) en ik zit nog veel te veel naar de schermen van m'n laptop, telefoon of iPad te staren in plaats van een boek of tijdschrift te lezen. Hopelijk brengt de kerstvakantie daar verandering in. 

Kortom: in goede voornemens bedenken ben ik een ster. De uitvoering laat echter nogal te wensen over. Maar de beoordelaar, is die eigenlijk wel objectief genoeg? Tellen kleine stapjes niet ook een beetje mee? Ik héb wel stukjes geschreven, hardgelopen, gesolliciteerd, geshopt, gefloten en gelezen. Ik heb alleen mijn uiteindelijke doelen nog niet bereikt.

Oké, nieuw voornemen: de vorderingen van mijn voornemens niet meten op wat niet gelukt is, maar focussen op wat ik wel gedaan heb. Bijvoorbeeld: dit is mijn 45ste blogpost van 2013. Dat vind ik bizar. Ik heb nog nooit zoveel stukjes in een jaar geschreven. En daar ben ik best een beetje trots op.