donderdag 5 december 2013

Over lief zijn voor jezelf

Omdat ik mezelf als doel heb gesteld om de laatste 50 dagen van 2013 minstens twee keer per week te bloggen, dwing ik mezelf nu even om achter de laptop te kruipen en een stukje te produceren. Ik heb hartstikke veel leuke ideetjes om over te schrijven, maar het ontbrak me de afgelopen dagen aan tijd om ze uit te werken. En nu ontbreekt het me even aan de energie. Of nou ja: ik heb wel even wat anders aan m'n hoofd.

Zonder er teveel over uit te wijden: gisteren ben ik geopereerd aan de spataderen die mijn linkerbeen danig ontsierden en het is me vies tegen gevallen. Zowel de ingreep zelf als de last en de pijn die ik er nu nog van heb. Brrr, de bibbers trekken al de hele ochtend door m'n lijf. 

Ik merk dat ik het heel moeilijk vind om lief te zijn voor mezelf en mezelf tijd te geven om te herstellen. Ik had namelijk niet verwacht dat de ingreep zo heftig zou zijn, en dacht eigenlijk dat ik meteen wel weer aan het werk kon. Gewoon weer verder gaan waar ik gebleven was, alleen een paar weken niet hardlopen. De realiteit is echter anders. Bewegen is goed, maar lopen doet pijn. En dus strompel ik af en toe maar wat door het huis en probeer ik mijn been - die van m'n lies tot m'n tenen is ingepakt in een steunkous - als ik zit zoveel mogelijk te bewegen. Maar eigenlijk voelt mijn hele lijf een beetje raar. Mijn vriendje kan heel goed uitleggen waarom dat zo is, en is gelukkig heel erg lief voor me. Ik wou dat ik zo lief voor mezelf kon zijn.

Dat doet me denken aan iets wat iemand een poosje geleden tegen me zei: dat we onszelf moeten behandelen zoals we met onze beste vriend(in) zouden omgaan. Als mijn vriendin zich zou voelen zoals ik nu, zou ik haar zeggen dat ze lekker op de bank moet gaan hangen met thee, chocola en televisieseries. Dat ze zich geen zorgen hoeft te maken om haar werk. Dat ze zich maar lekker moet laten vertroetelen door haar vriend en dat ze echt wel een dagje (of langer, als dat nodig is) zielig en afhankelijk mag zijn. Dat ze zich niet groot hoeft te houden en heus wel als een stekker mag balen dat het zo tegenvalt.

Vanaf nu ga ik proberen alleen maar lieve dingen tegen mezelf te zeggen. En heel veel chocolade eten. En Sex and the City kijken. En natuurlijk al jullie meelevende reacties hartelijk in ontvangst nemen ;-) En hopelijk vind ik dan aan het einde van de middag weer een beetje de spirit, want er moeten nog  wel Sinterklaasgedichten geschreven worden, surprises in elkaar worden geknutseld, kraamcadeaus gekocht en sollicitatiebrieven geschreven. Maar gelukkig is er morgen weer een dag. 

5 opmerkingen:

  1. Sterkte lieve Froekie! Goed opknappen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je haalt me de woorden uit de mond! Dikke sterkteknuffel voor jou <3

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag famke, goed naar je lichaam luisteren. Sterkte en liefs.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Beterschap Froek en rustig aan jij!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jemig, heftig meis, heel veel beterschap! En geef jezelf die rust!!

    BeantwoordenVerwijderen